Seviyorum seni

Beyaz karanlık kalır senin yanında!..

Göz bakar ama kalp görür… Sende çevresini temizleyen ışık, kendine toz kondurmayan tatlı rüzgarlar var. Beyaz utanır kendi durumundan, sen söylenince. Renkler saygıyla eğilir gözlerinin önünde…

Doğru kalple bakılınca bir yolsun sen. Dosdoğru huzurlu bir yol. İnsanı yukarıya, bulutların bile imreneceği yükseklikte bahçelere çıkarıp, orada bir yuva inşa etmesine yardım eden uzun bir yol…

Marifet, seni bulmak… Sende yürümek kolay, güller seriyorsun çünkü önüme.

Ne bulaştırsam elime yüzüme, silip temizleyecek her şey bolca var. Sabır, hoşgörü, yanlışları silen silgi… Ateşleri söndürecek su, çiçekler büyütecek su… Yeterince şefkat tozu…

Güneş imrenir yüzüne. O batıp gidiyor her gün, senin gecen gündüzün yok…

Saniyeler sırtlarında seni taşır birbirine. Gün sensin, yıl sen…

SEVİYORUM SENİ!..