Sen cancağızım

Sana gerçeği söyleyeyim mi ? Canın sıkılır biraz… Narkozsuz bir ameliyat gibi düşün. Canın biraz acıyacak ama belki faydası olur.

“Aramıyorsun,vefasız …” diye sitem ediyorsun ya, işin aslını söyleyeyim sana ;

Sen sohbet etmeye değer biri değilsin .

Dur hemen kızma, anlatayım. Zorunlu işler olan “yeme-içme”, “barınma” haricinde hiçbir şeyle meşguliyetin yok. Farkında değilsin, hiçbir şey yapmıyorsun…

Bak, kimi sporla uğraşır.Basketbol oynar,sırıkla atlar,bilardoda iyidir,satrancı sever vs… Kimi okur, kimi yazar,kimi çizer,kimi söyler,kimi oynar,kimi yönetir…

Kimi dağa tırmanır,kimi paraşütle atlar, kimi sörf yapar…

Kimi astronomiye düşkündür.Fizikçidir kimi…

Başarılı ya da değil,meşguldür,istikrarlıdır. Severek yapar ve aşama kaydeder, paylaşır. Yani bir şeyler vermektedir dünyaya…

İşe gidiyorum deme ! İşe gitmiyorsun, gitmek zorundasın. Çocuk büyüttüm deme ! Sen büyütmedin, onlar büyüdüler…

Sen cancağızım… İçi boş bir ağaç kovuğu gibi kuru ve ölüsün. İçine çekebildiğin oksijeni ve içgüdülerini bir kenara koyalım. Sen sohbet etmeye değer biri değilsin !..

Çok mu ağır oldu ? Yok yok iyidir, iyi…